De geelgerande oeverspin ( Dolomedes Fimbriatus )

De gerande oeverspin is een opvallend grote, vrij jagende spin.
De lichaamslengte van het mannetje is 15 – 22 mm,
het vrouwtje is groter.
De grondkleur is licht- of donkerbruin
en het dier is dicht fluwelig behaard.
Langs de flanken bevindt zich een witte tot gelige lengtestreep,
doch deze kan ook onduidelijk zijn of zelfs geheel ontbreken.
Op het achterlijf zit vaak een lichte vlek en een paar witte stippen.
Op de buikzijde bevinden zich 4 lichte lengtestrepen.
Hierdoor is hij te onderscheiden van de minder algemene
vlotspin die hier slechts twee strepen heeft.

De ogen staan in drie dwarse rijen: vooraan een rij met vier
kleine oogjes en daarachter twee paar grotere die een trapezium vormen.
Dit is breder dan lang en vormt een onderscheid
met de wolfspinnen die hetzelfde leefgebied hebben.
Meestal is dat aan oevers en vochtig grasland.
De soort gaat echter overal in aantal achteruit.

De gerande oeverspin kan vrij op het wateroppervlak lopen en ook duiken.
Bij rustig zonnig weer ligt het dier soms urenlang
doodstil op het water, loerend naar prooi.
Hij vangt daarbij dikkopjes en zelfs kleine visjes
die hij met zijn vergif in enkele seconden doodt.
Bij gevaar duikt de spin onmiddellijk onder.

Vanaf mei van het tweede levensjaar zijn de spinnen geslachtsrijp.
Dan vindt de paring plaats wat voor het mannetje
een vrij riskante onderneming is.
De man wacht met zijn amoureuze toenaderingen
tot het wijfje een prooi aan het leegzuigen is.
Een enkele keer gebeurt het dat het wijfje haar prooi
in de steek laat en haar toekomstige minnaar bovenaan het dagmenu plaatst.

Na de paring maakt het wijfje een blauwe eicocon
waarin zich enkele honderden eitjes bevinden.
De eicocon wordt onder het lichaam gedragen
en vastgehouden met de kaken.
Korte tijd voordat de eieren uitkomen wordt de eicocon tussen bladeren
en stengels opgehangen in een tent van los en slordig spinsel.
Het vrouwtje blijft deze gesponnen broedkamer echter bewaken
tot de jongen zijn uitgekomen en voorgoed uitzwerven.
Als de jongen uit hun kraamtent komen, zoeken ze
een hogere en drogere woonomgeving, zoals bosjes en bomen.